"Би гавьтай хоолойтой хүн биш шүү дээ" хэмээн даруухан өгүүлдэг ч өнөө хэр нь Монголчуудын зүрх сэтгэлийг сайхан дуугаараа уярааж яваа дуучин Төмөрхуяг энэ насандаа хоёр ч бүсгүйтэй гэр бүл болсон ч нэгийг нь ч тогтоогоогүй.
Гаднаас нь харахад тийм ч адаар ааштай харагддаггүй хэрнээ тэр тийм ч сайхан ааштай хүн бас биш бололтой догоо. Учир нь нэгэн цагт аав түүнийг "Чи хүнтэй битгий хэл өөртэйгээ нийлэхгүй хүн" хэмээн зэмлэсэн гэнэ лээ. Дуучин маань энэхүү хатуу үгийг сонссоноосоо хойш дахин гэр бүл зохиох талаар бодоогүй гэсэн.
Эх сурвалж: "Улаанбаатар таймс"
Сэтгэгдэл0
Huurhii duu odoo ch nas ni heviij javna da.Odoo ch hund hani boloh hun hovor bolson doo.Gantsaraa duussan ni deer dee.Aashtai jumgin ajaig oloh gej zovsnoos.Uuruu urrtuu ezen baih ni zuv jum baina gedgiig zuvluj baina.
hooson tolgoitoi setguulch nariig ajilaas ni halaa ch .niigmiig terguulj bh estoi humuus huvi hunii amidraliig shavar shalbaag met hutgaj saihan zaluusiin tarhiig ugaahaa boli. onoogiin zaluus iim yum unshsaar er em ni medegdehee bolison hovchinguud bolj bna.
hunii amidral gedeg sanasnaar boldoggui huvi zohiol.
hunii ner toriig sevteeh amarhan bolj dee. aaviigaa dursaad yarisan ugiig ni muchgaad aashtai geed! er ni yavj yavj aashtai humuus ers shuluuhan humuus baidag. saihan aashtanguud no-toi!
Сайн байцгаана уу? Сэтгүүлчид минь, би ч, сэтгүүлч та бүхэн ч, ер нь л хэн маань ч дэл сул яриа сонсож дуулж л байдаг, чухам цаад учир нь юу болоод, ямар хөөрөө, хүүрнэл өгүүлсэнг нь хажуу хавиргад нь байж сонсож дуулаагүй юм чинь бүхэл бүтэн хөөрөө ярианы нь хам шинжээс салгаж өгүүлэгдэх үг хэлийг дур зоргоороо тайлагнаад байдгаа хамжааргадвал яадаг юм болдоо. Монголчууд биднийг "хоньтойгоо таарсан, хонь шигээ номхон, өрлүүлж байхдаа таарсан" гэхчлэн элдвээр л хэлдэг ч ц-аад нарийн ширийнийг нь мэдээгүй, мэдэхгүй атал амны зоргоор хэлэмгий доломгойдох. Үнэндээ, хонь шигээ номхондоо бус, юм гэдэг учир начиртай эд болохыг мэдэхийн оньс нээгдэж ухаандаа хөл тавьсаны минь ул нь өнөө болтол хөдөлж явж буйн л шинж шүүдээ. Ганц бид Монголчууд бус, хаа газрын хүн ардын нүнжиг нь тэр.
"ц-аад"-цаад.
Нэмээд хэлэхэд, бичиг цаас нийлүүлсэн ном гээч л үнэн магад гэдгээс жаал хөндийрч ном гэдгийг мөн зүйгээр нь ухаараач. Монголчууд бид чинь ном ихтэй хүн, цээжний ном сайтай хүн, номноос цаашгүй хүн гэхчлэн хэлж ярьдаг нь бас л учиртай болоод л тэр. Ахиад л үг дайхад, "номыг" ийн ялгаж салгахад нь бас л ганц бид бус нутаг орны бүрийн л хүн ард тийн өгүүлэх. Харин ганц л эдэд санаа-бодол-ухаан-оюун нь нийлдэг нь "эрдэм" гэдэг юмыг эд болгон хэлцэх. Эрдэм, ном хоёрын хооронд ихээ зай, ялгаа салгаа, салаа,мөчир байх. Эрдмийн гагц бичиг цаас нийлүүлсэн номоор хэмжиж дамжаад байдаггүй. Юм, эд бүрий дэнстэйг л мэдүүштэй.
"Эрдмийг"-эрдмийг.
Энэ хүн хань ижилтэй болоосой. Хүмүүс бие биенийхээ үгийг авч , харилцан халамжилж байвал амьдрал утга учиртай байна. Өөрөө аятайхан байвал хань болох бүсгүйчүүд зөндөө байгаа .
Noot sain medexgui gexdee uigagui hodolmorch hun
iim saihan hun sain huntei suuchaj boldogui yum baihdaa.