sonin.mn
Г.Занданшатарыг УИХ-ын гишүүн, дарга болоогүй, АНУ-д оюутан судлаач байх үед З.Алтангэрэл 2014 онд, З.Должинсүрэн 2016 онд өөрсдийн хүчээр тус тус дэлхийн топ сургуулиудын шалгуур ханган тэнцжээ. 
Тухайн үед Засгийн газрын журмаар дэлхийн топ сургуульд тэнцсэн хүүхдийг боловсролын зээлийн тэтгэлэгт шууд хамруулдаг байсан. Тэд ном журмын дагуу өөрсдийн хүчээр сонгон шалгаруулалтад оролцон шалгарч, хөтөлбөрт хамрагдсан байна. 
 
Хүү З.Алтангэрэл нь хөтөлбөрт хамрагдан, зээлийн төлбөрөө хугацаандаа бүрэн барагдуулсан бол охин З.Должинсүрэн аавыгаа УИХ-ын гишүүнээр сонгогдсонтой холбогдуулан хөтөлбөрөөс татгалзаж, тухайн сургуулийнхаа тэтгэлэгт хамрагдан амжилттай төгссөн байдаг. 
 
Тэр үед хэн ч шахаж шаардаагүй ном журмаараа тэнцсэн ч сайн дураараа хөнгөлөлттэй тэтгэлэг зээлээс татгалзаж өөрийн хүчээрээ сургуулиасаа тэтгэлэг авч төгссөн нь харин ч ёс зүйтэй үйлдэл гэж харж болохоор байна.
Дэлхийд дээгүүрт жагсдаг топ их сургуульд монгол хүүхэд өөрсдийн хүчээр элсэн орж БЗС-ын тор 100 сургууль гэсэн шалгуурыг бүрэн хангасан ч ааваасаа болж зээлээсээ татгалзсан байна. Цаашид ингэж эцэг эхээсээ болж хүүхэд ялгаварлан гадуурхагдаж, өөрийн хүсэл тэмүүлэл, өөрийн боломж, чадамжийг үнэгүйдүүлсээр байх  уу.
 
Боловсролын зээлийн сангийн асуудал өмнө нь яригдаж байсан. Энэ бол шинэ сэдэв биш юм.
 
Монголчуудын өмнө хэлэлцэгдээд, зээлээ төлөх нэг нь төлөөд асуудал намжаад байсныг дахин шинээр төлөгдсөн эсэх нь тодорхойгүй жагсаалт гарч ирж, Монголчуудын дунд “хэрүүлийн алми” тарьсан. Мэдээж өмнө нь яригдаж байсан асуудлыг шинэ сэдэв мэтээр дахиж гаргаж ирсэн нь ямар зорилготой нь тодорхой биш. 
Гэхдээ л энэ асуудал Хөгжлийн банкны асуудлын эрчмийг сулруулж, нүүрсний хулгайн сонсголтой холбоотой олны анхаарлыг тодорхой хэмжээг саринуулаад л авлаа. УИХ-ын гишүүнТ.Доржханд дараагийн сонсгол Нүүрс... хэмээн мэдэгдсэний маргаашнаас л Боловсролын зээлийн сангаас зээл авч гадаадын их дээд сургууль суралцсан хүмүүсийн жагсаалт гарч ирэв. 
Улстөрийн зорилгтой эсэх нь үл мэдэгдэх “дуулиан” өдөр бүр дэгдэж, бид нийгмийн гол асуудлаа ч олж харахгүй хэмжээнд хүрч байна.
 
С.Сарнай